De toren/dak

Een toren die vroeger werd gebruikt als uitkijkpost en als berg ruimte voor materialen en voedselwaren. Nu is het gevaarlijk om de trappen te betreden, de kleine kamers die voor de net opgesomde dinges zijn nu leeg en worden bewoont door vogels die de toren gebruiken als een toiletruimte. Dus je kan je al een beetje voorstellen hoe het daar er uit ziet en hoe het daar ruikt. Maar als je het toch waagt om naar boven te geraken naar het dak heb je een prachtig uitzicht over het huis en over het landschap rondom het huis. Het is ook alleen maar via de toren dat je op het dak geraakt. Let op dat je geen vogeluitwerpselen op je hoofd krijgt bij het betreden van de toren.


regels: niet meer dan 2
tenzij je besluit in een ander topic (wat dan ook door je personages word vermeld) dat je hier naar toe komt. Met hoeveel mensen dat je dan naar de toren komt of naar het dak maakt niet uit aangezien het redelijk groot is.
en je moet eerst de toren beklimmen voor je op het dak geraakt

Alice staarde naar de wolken die langzaam voorbij gleden terwijl ze langzaam weg zonk in haar gedachten. Ze had moeite moeten doen om naar hier te geraken aangezien bovenaan de toren het maar een klein venstertje was om door te kruipen. om verolgens naar het dak te geraken zonder naar beneden te vallen was al evenmin gemakkelijk. Beneden kon je de resten van een dakpan vinden die daarnet naar beneden gestuikt waren toen Alice wat onhandig zichzelf had proberen te redden van een levengevaarlijke val. Maar daar had ze het wel voorover om even alleen te zijn en de rust op te zoeken die je onder haar binnen die muren moeilijk kon vinden. Hier kon ze zelfs genieten van de heerlijke zonnestralen die op haar melkwitte huid schenen. Met een ruk zette zich overeind en rok ze haar jas uit dat eigenijk meerdiende als een jurk. Met de tippen van haar tenen duwde ze op haar hielen zodat ze haar schoenen kon uittrekken zonder haar handen te gebruiken. Tevreden legde ze zich weer neer op haar rug. Het enigste wat Alice nu nog aan had was een korte zwarte minirok en een wit schirt dat iets te groot was voor haar. Ze spreide haar armen naast zich uit en sloot opnieuw haar ogen om terug in haar gedachten te zinken en de zorgen van de wereld heel even te vergeten.